"Silver. Druga księga snów" Kerstin Gier

Pozdrawiam wszystkie kociaki, które czytają mojego bloga😺 Mam dla Was recenzję drugiej części fantastycznej trylogii Silver. Serdecznie zapraszam Was do poznania mojej opinii o dalszych wybrykach Liv i spółki.

Tytuł: Silver. Druga księga snów

Tytuł oryginału:  Silber - Das zweite Buch der Träume

Autor: Kerstin Gier

Liczba stron: 408

Cykl: Silver - księgi snów

Gatunek: literatura młodzieżowa

Data wydania: 28 września 2016

Wydawnictwo: Media Rodzina

Tłumaczenie: Agnieszka Hofmann

 Sprawy Liv, młodej bohaterki serii „Silver”, układają się coraz lepiej. Nowy dom i nowa rodzina okazały się całkiem w porządku. Romantyczny związek z przystojnym i bystrym Henrym trwa. W dodatku nowe fascynujące możliwości odkrywa przed dziewczyną sfera snów. Niestety, Liv ma także powody do niepokoju. Po pierwsze, anonimowa blogerka Secrecy wie o Liv rzeczy, których nie powinna wiedzieć. Po drugie, Henry ma swoje tajemnice. Wiele tajemnic. Po trzecie, za drzwiami z klamką w kształcie jaszczurki czai się coś strasznego, mrocznego i złowrogiego… 

 Kiedy czytałam pierwszą część Silver byłam zachwycona. Czytając drugą część byłam wniebowzięta!

 Kerstin Gier po raz kolejny wykreowała fantastyczny świat snów. Mogłam kroczyć korytarzem z drzwiami  jednocześnie truchlejąc ze strachu  i śmiejąc się do rozpuku. Autorka zachowała mroczny i tajemniczy klimat razem z sarkastycznym i żartobliwym obyciem bohaterów. Fabuła i akcja nie były nudne, tylko wciągały niczym czarna dziura. Nikt nie mógł oderwać mnie od książki, przez co skończyłam ją w jeden dzień... I teraz żałuję. 

 Trylogię pokochałam nie tylko za cudowny świat snów, ale też za relacje między rodzeństwem. Liv, Mia i Grayson opiekowali się sobą nawzajem niezależnie od wszystkiego. Nawet kiedy było źle, napięcie rozrywało wszystkich od środka, potrafili stanąć za sobą murem. Książka pokazała mi, że, mimo iż moja siostra jest strasznie denerwująca, to nie jest kimś kogo powinnam nie cierpieć. 

 Zwrócę też uwagę na rodzinkę Spencer-Silver. Każdy był z innej beczki. Nie zachowywali się jak dżem i masło orzechowe, tylko jak czekolada i mięta. Biedny Ernest musiał stawać na głowie, żeby nastroić gitarę, a każda struna była innym członkiem rodziny.

 Podsumowując. Kerstin Gier nie straciła poziomu. Wręcz przeciwnie. Drugą księgę snów uważam za lepszą od pierwszej. Drugi raz wciągnęła mnie do owianego mrokiem i tajemnicą snu, który (masło maślane) śniło mi się bosko.  Książka jest jak najbardziej odpowiednia dla każdej kategorii wiekowej. Zakochają się w niej nawet cyfrowi maniacy, jak np. moja siostra. 

 Moja ocena 10/10! JEŻELI JESZCZE NIE MACIE DRUGIEJ CZĘŚCI SILVER TO LEĆCIE DO KSIĘGARNI!!! 

•  Zobacz recenzję pierwszej części